Αν ρωτούσαμε κάποιον τι παράγει η Αργολίδα τότε εντελώς αυθόρμητα θα μας απαντούσε...μα φυσικά πορτοκάλια.Τα πορτοκάλια της Αργολίδας είναι ονομαστά για την πλούσια γεύση τους και την άριστη ποιότητά τους. Ονομάζονται ο «Χρυσός της Αργολίδας» και δεν είναι τυχαία η ονομασία αυτή. Στην Αργολίδα εξαπλώθηκε ευρέως η καλλιέργεια του πορτοκαλιού την δεκαετία του 1950 και σήμερα αποτελεί το 70% της συνολικής καλλιέργειας.
Φήμη μεγάλη όμως έχει και το Λάδι της Αργολίδας που χαρακτηρίζεται ως μοναδικής ποιότητας με ξεχωριστό χρώμα και γεύση. Κάθε χρόνο και συγκεκριμένα στο Κρανίδι το Νοέμβριο, διοργανώνεται γιορτή ελιάς και ελαιολάδου με σκοπό να ενημερωθεί το κοινό για τον καρπό της ελιάς, το ελαιόλαδο, την διατροφική του αξία αλλά και για να μάθει τρόπους για τη βελτίωση της παραγωγής του.
Στα Ίρια Αργολίδας παράγεται η Αγκινάρα Ιρίων, ονομαστή για την ξεχωριστή νοστιμιά και γεύση της. Η γιορτή Αγκινάρας που λαμβάνει χώρα κάθε Μάϊο, γίνεται για να αναδειχθεί η διατροφική της αξία, οι φαρμακευτικές ιδιότητες της, αλλά και οι πολλές δυνατότητες μαγειρέματος που έχει.
Ας μην παραλείψουμε όμως και τα αμπέλια της Αργολίδας που λόγω του ήπιου κλίματος, έχουν ιδανικές συνθήκες παραγωγής. Τα περισσότερα αμπέλια βρίσκονται στο Κουτσοπόδι Άργους και στην Λυρκεία και συνορεύουν με τον Νομό Κορινθίας. Επίσης ο ταξιδιώτης και γευσιγνώστης μπορεί να βρεί αμπελουργεία και στο Δήμο της Ερμιονίδας και συγκεκριμένα στο Κρανίδι. Διάσημες ποικιλίες κρασιού είναι το Αγιωργίτικο, το αθήρι, το Μοσχοφίλερο,ο Ροδίτης, το Λαγόθρι. Το γεγονός ότι η Αργολίδα βρέχεται από τη θάλασσα οδηγεί το σταφύλι να ωριμάζει αργά και χωρίς πίεση, και παράλληλα απομακρύνονται τυχόν ασθένειες. Έτσι το αποτέλεσμα είναι σπάνιας γεύσης κρασί με ιδιαίτερο άρωμα.
Άξιο αναφοράς όμως είναι και το τσίπουρο και ειδικότερα το τσίπουρο της ποτοποϊίας Καρώνη.Ειδικότερα ήδη από το 1869 ο Γιάννης Καρώνης διατηροσύσε ρακοπωλείο στο Ναύπλιο. Το συγκεκριμένο μαγαζί είχε φτιαχτεί μάλιστα με την στήριξη και βοήθεια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
